Biblijne migawki

_{Dodano: 15 września 2020}

Dary czy Dawca…?

Anno, czemu płaczesz? Czemu się twoje serce smuci?
Czyż ja nie znaczę dla ciebie więcej niż dziesięciu synów?  1 Sm 1, 8

Brak potrafi czasem ściągnąć, zogniskować całą naszą uwagę. Przestajemy widzieć to, co mamy, to, czym jesteśmy obdarowani, lecz zamykamy się w naszym bólu. Co więcej, spojrzenie skoncentrowane na naszym braku, niezrealizowanym oczekiwaniu, zamyka serce nie tylko na inne dary, ale częstokroć zamyka je na Tego, który jest Dawcą darów i Darem największym – na Boga, który w Jezusie obiecuje każdemu z nas:  Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi nie będzie łaknął, a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.  J 6,35

s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 1 lipca 2020}

Oto jestem – uczyń ze mną, co uznasz za słuszne

Czekam na pustynnych równinach, dopóki nie nadejdzie dla mnie słowo…(por.1 Sm 15, 28)

tak król Dawid, zdradzony przez bliskich i własnego syna, Absaloma, gdy musiał salwować się ucieczką, powiedział do kapłana odsyłając Arkę Przymierza do Jerozolimy. Nie zabezpieczał się zmuszając niejako Boga, by w znaku Arki podążał za nim na pustynię. Oddał swoje losy w ręce Boga przyjmując los wygnańca. Jeżeli Pan będzie mnie darzył życzliwością, to przywróci mnie, tak, że znów będę mógł zobaczyć Arkę razem z przybytkiem; jeżeli jednak powie: Nie znajduję w tobie upodobania – oto jestem – niech czyni ze mną co uzna za słuszne! (por.1 Sm 15, 26)

Wyznać – oto jestem – przyjąć wszystko, co mnie spotyka i cierpliwie trwać w każdej sytuacji,

to nie postawa zarezerwowana dla wielkich mężów wiary, świętych, ale możliwa dla każdego, kto nawet w zbolałym sercu strzeże zazdrośnie prawdy, że mój Bóg jest dobry, jest dobry zawsze i uczyni ze mną, tylko to, co uzna za słuszne, czyli najlepsze dla mnie.

Zatem w pokoju: czekam na pustynnych równinach, dopóki nie nadejdzie dla mnie słowo…(por.1 Sm 15, 28)

s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 01 sierpnia 2019}

Odejść czy pozostać…?

Mówiliście: Daremny to trud służyć Bogu! Bo jaki pożytek mieliśmy z tego, że wykonywaliśmy Jego polecenia…? (Ml 3,14)

Gdy Boże prowadzenie staje się niezrozumiałe, co więcej, wydaje się, że Bóg zapomniał, porzucił, nie słucha naszego wołania lub pozostawia nas w tyglu udręki i cierpienia, nierzadko i w naszych sercach rodzą się wątpliwości: Czyż nie daremny to trud służyć Bogu…?

Za każdym jednak razem, gdy tylko usłyszę w sercu głos Jezusa, choćby wtedy, gdy zapyta: Czyż i wy chcecie odejść…?

odnajduję w sobie odpowiedź Piotra i całych pokoleń Jezusowych wyznawców: Panie, do kogóż pójdziemy, Ty masz słowa życia – dalecy jesteśmy od tego, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć obcym bogom. Panu, Bogu naszemu chcemy służyć i głosu Jego chcemy słuchać. (J 6,67-68; Joz 24,16.24)

s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 15 maja 2019}

Światło naszego życia

Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.  (J 8,12)

Dobrze jest słyszeć taką obietnicę od naszego Boga, dobrze jest doświadczać jej prawdy w codzienności. Kochamy światło dnia, błękit nieba w bezchmurny dzień, piaszczyste plaże z iskrzącymi się grzbietami fal, promienie słońca na naszych twarzach. Ale nasz Bóg obiecuje więcej – Jego światło nie ustaje także w pochmurną, szarą, deszczową porę, w noc samotności, udręki, cierpienia. To doświadczenie jest udziałem Jego ludu, tych, którzy powierzyli Mu swoje życie i idą Jego drogami – I tak się działo zawsze: obłok okrywał go w dzień, a w nocy – jakby blask ognia. (Lb 9,16)

s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 01 lutego 2019}

Wybrać życie

Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości. (J 10,10)

Bóg, jak ubogi straganiarz stoi ze swoimi darami na rogu każdej ulicy, każdego zakrętu naszego życia. Nie narzuca się nachalną reklamą, bo jednym z jego darów jest wolność, której On strzeże najbardziej. Rozkłada jedynie na ladzie naszego życia swoje dary, które często są przysłaniane produktami śmierci. Miłość jednakże każe Mu wołać: …kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli. (Pwt 30,19-20)

s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 01 listopada 2018}

Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz… (Ps 8,5)

Ja i tylko Ja jestem twoim pocieszycielem.
Kimże ty jesteś, że drżysz przed człowiekiem śmiertelnym…
ciągle, po całych dniach obawiasz się. (Iz 51,12-13)

 Kimże ty jesteś – to znaczy, czy wiesz, kim jesteś, jaka jest twoja godność, kto jest twoim ojcem, jakie są twoje korzenie, jakie dziedzictwo? Ten izajaszowy werset można by przeczytać także w ten sposób: przypomnij sobie, kim jesteś i przestań się lękać – przecież to Ja cię ochraniam, wspieram, jesteś Moim. Co więcej, fragment ten kończy się słowami Boga: W cieniu Mej ręki cię skryłem i powiedziałem Tyś moim ludem ( Iz 51,16) – i nikt nie wyrwie ich z Mojej ręki (J 10,22-30) – dopowie Jezus w Janowej Ewangelii.

s.E.    

Biblijne migawki

_{Dodano: 15 lutego 2018}

Góra zaufania i mocy

Ci, którzy Panu ufają, są jak góra Syjon,co się nie porusza, ale trwa na wieki.
Jak góry otaczają Jeruzalem: tak Pan otacza swój lud i teraz, i na wieki. (Ps 125, 1-2)

Dwa wersy mówiące o górze – raz jako obrazie człowieka ufającego – stałego, nieporuszonego wobec nawałnic i przeciwności, potem jako obrazie Boga, który otacza swój lud wałem ochronnym podobnym do gór otaczających Jeruzalem. Ta Jego stałość i niezmienność uczy nas, przekonuje i uzdalnia do bycia stałymi w ufności – złożeniu naszego kruchego życia w Jego dłonie, by stać się mocnymi Jego mocą.

Tak, Pan swój lud otacza i nieustannie mu towarzyszy, jak mówi święty Paweł:  Pili zaś z towarzyszącej im duchowej skały, a ta skała – to był Chrystus (1 Kor 10,4).

s.E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 14 listopada 2017}

Ciemności zamienię dla was w światło…

 Kto chodzi w ciemnościach i bez przebłysku światła,
niechaj imieniu Pana zaufa i niech na swoim Bogu się oprze! (Iz 50, 10)

Gdy chodzimy w ciemności i brak nam światła, bardzo szybko i łatwo przemawia do nas nasza ciemność językiem lęku, zwątpienia, zamieszania czy beznadziei. Wyciągnąć pewnie rękę w mrok, by się oprzeć na ukrytej w nim Obecności, pozwala jedynie wiara, wtedy gdy staje się zawierzeniem, kładąc na szali własne życie. A wówczas można iść pewnie i spokojnie nawet w ciemnościach:

Sprawię, że niewidomi pójdą pójdą po nieznanej drodze, powiodę ich ścieżkami, których nie znają, ciemności zamienię przed nimi w światło, a wyboiste miejsca w równinę. Oto są rzeczy, których dokonam, a nie zaniecham – mówi Pan. (Iz 42, 16)

 s. E.

Biblijne migawki

_{Dodano: 15 września 2017}

Ku pięknej ziemi

On woła swoje owce po imieniu i wyprowadza je… (J 10, 3)

Znać imię, to znać istotę człowieka, znać go do głębi. Bóg przenikając głębiny naszego serca i życia wie, z czego ma nas wyprowadzić, zna nasze zapętlenia, słabość, kruchość i grzech. Zna też drogę, by nas bezpiecznie wyprowadzić z więzienia, w którym żyjemy.

Mogę być pewnien, że każdy moment mojej życiowej wędrówki poddanej Jego prowadzeniu jest drogą, bym wreszcie wziął w posiadanie piękną ziemię, którą poprzysiągł Pan przodkom naszym (Pwt 6, 18) – jak obiecał nie tylko Izraelitom mozolnie wędrującym do ziemi obiecanej, ale każdemu z nas.

s.E.

Biblijne migawki…

_{Dodano: 1lipca 2017 za karmel.pl}

Mały płaszcz Samuela – szata naszej miłości

„O tego chłopca się modliłam i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu. (…) Matka robiła mu mały płaszcz, który przynosiła co roku, gdy przychodziła wraz z mężem złożyć doroczną ofiarę”.

(1Sm 1,27-28; 2,19)