Z moich lektur

Dodano: 01 luty 2023

Cytaty i sentencje na podstawie „Twierdzy wewnętrznej” św. Teresy od Jezusa

 

Pierwsze mieszkania

·        Dusza jest jak zamek, cały z jednego diamentu albo z bardzo przeźroczystego kryształu. Jest w nim wiele pokoi, tak jak w niebie jest mieszkań wiele. W samym jej środku mieszka potężny, mądry, nieskalany i przebogaty Król.
·        Nasz rozum, niezależnie od tego, jakby był przenikliwy, zaledwie zdaje się zbliżać do uchwycenia tego, jak wielkie jest piękno i pojemność duszy.
·        Dusza jest stworzona na obraz i podobieństwo Boga, dlatego nie zdołamy pojąć jej wielkiej godności i piękna.
·        Niemała to strata i wstyd, nie wiedzieć kim się jest, i nie uświadamiać sobie ogromnej wartości własnej duszy.
·        Ciało to zewnętrzny wał okalający duszę, gruba, toporna oprawa diamentu, wokół której obraca się wiele naszych myśli i trosk.
·        Dusza, jest jak twierdza albo warowny zamek i choć jest w nas, nie znaczy to, że łatwo do niej wejść. Jest bardzo strzeżona i większość ludzi żyje na zewnątrz jej, jakby w ogrodach.
·        Początek życia duchowego, to wejście w siebie i poznanie siebie.
·        Niemożność wejścia w głąb siebie, będąca skutkiem nawyku zajmowania się tylko rzeczami zewnętrznymi, jest tym dla duszy, czym paraliż dla ciała.
·        Bramą przez którą wchodzi się do zamku jest modlitwa, rozumiana jako świadome, pełne uwagi stawanie przed Bogiem.
·        Pierwszych mieszkań jest tak wiele, jak wiele jest sposobów poznania samego siebie, a utrudnia je cały zastęp demonów, by dusza nie rozumiała siebie i nie weszła do swego wnętrza.
·        Im bardziej jesteśmy przesiąknięci światem, zatopieni w jego zadowoleniach i uzależnieni od przejawów czci, zmysły i władze duszy nie mają siły, którą Bóg dał im z natury, by zwyciężyć złego. Choć pragną nie obrażać Bogu i czynić dobro, potrzebują częstego uciekania się do Jego pomocy.
·        Każdy, kto chce przedostać się do drugich mieszkań, musi oswobodzić się z wielu spraw, rzeczy niekoniecznych i niepotrzebnych. Bez tego nie tylko nie pójdzie dalej, ale zapewne szybko utraci to, co już zdobył wchodząc w siebie.
·        Rzeczą bardzo ważną jest wystrzegać się niewłaściwego zaangażowania i troszczenia o rzeczy obce swojemu powołaniu.
·        Trzeba być zawsze czujnym, by demon, udając anioła światłości, nie oszukał nas. Zwykle podchodzi nas nieznacznie i stopniowo, czyniąc nam ostatecznie wielką szkodę.
·        Prawdziwa doskonałość zasadza się na miłości Boga i bliźniego.
·        Porywy natrętnej gorliwości mogą wyrządzić wiele szkody. Dlatego rzeczą ważną jest pilnować samego siebie.
·        Tak ważna jest serdeczna miłość jednych względem drugich, że nie można o niej nigdy zapomnieć.
·        Rozmowy między sobą o uchybieniach i wadach innych, to początek zwyczaju szemrania i obmowy, na pociechę złemu duchowi.