Maryja od samych początków Zakonu nazywana i wzywana jest jako Matka i Siostra. Strzegąc w sobie Wcielone Słowo – Jezusa, rodzi Go w ludzkich sercach i jest naszą mistrzynią życia, także w wymiarze, jaki objawia zamieszczona ikona – Maryja, Dziewica Kontemplacji. Eliasz – człowiek całkowicie oddany Bogu, żył w Jego Obecności i z gorliwością bronił Jego praw na Górze Karmel. A potem cała plejada świętych i błogosławionych Karmelu, a także ukrytych świadków prawdy, że Bóg sam wystarcza, jest mocen zaspokoić serce człowieka i uzdalnia go do bezgranicznego oddania…

ŚWIĘTY JÓZEF

Św. Józef, mąż Maryi i Opiekun Jezusa, stał się szczególnym Patronem Zakonu od czasów św. Teresy z Avila, wielkiej reformatorki Karmelu (1515 – 1582). Darzyła go ogromną czcią. Twierdziła wprost, że o cokolwiek prosiła Pana Boga za jego przyczyną, zawsze otrzymała i nie była nigdy zawiedziona. Wszystkie swoje klasztory fundowała pod jego imieniem. Jego też obrała za głównego patrona swoich dzieł. Coroczną uroczystość św. Józefa obchodziła bardzo bogato, zapraszając najwybitniejszych kaznodziejów, orkiestrę i chóry, dekorując świątynię, wystawiając najbogatsze paramenty liturgiczne.

Ewangelie nie notują ani jednego słowa św. Józefa. Zapisane są jego czyny – i one mówią same za siebie. Wiemy, że był cieślą z Nazaretu i pochodził z królewskiego rodu Dawida. Wybrany przez Opatrzność na męża Bogurodzicy, całkowicie podporządkował swoje życie tej zupełnie wyjątkowej i jedynej w historii świata misji. W momentach przełomowych – jak decyzja o przyjęciu brzemiennej Maryi pod swój dach, czy ucieczka przed Herodem do Egiptu, a potem powrót do Nazaretu – bez wahania okazywał posłuszeństwo anielskiemu posłańcowi. Utrzymywał Świętą Rodzinę z ciężkiej pracy fizycznej. Z racji tej służebnej roli wobec Syna Bożego i Jego Matki, Niepokalanej Dziewicy, uważany jest za tego, który stoi na czele wszystkich świętych Kościoła.

Na Wschodzie po raz pierwszy spotykamy się ze wspomnieniem liturgicznym św. Józefa już w IV wieku w klasztorze św. Saby pod Jerozolimą. Na Zachodzie jego święto wprowadzono znacznie później, bo dopiero w wieku VIII. Papież Leon XIII wydał pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie: Quamquam pluries. Papież św. Pius X zatwierdził Litanię do św. Józefa do publicznego odmawiania i dodał do niej wezwanie: „Święty Józefie, Opiekunie Kościoła Świętego”. Papież Leon XIII wprowadził do modlitw po Mszy świętej osobną modlitwę do św. Józefa (1884).

Jan Paweł II wydał encyklikę o pracy ludzkiej Laborem exercens z 14 września 1981 r. oraz adhortację apostolską Redemptoris custos o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła.

Więcej o św. Józefie:

http://www.jozefologia.pl/starastrona/39Sympozjum/O.Wlodzimierz-Tochmanski-OCD.htm