Maryja od samych początków Zakonu nazywana i wzywana jest jako Matka i Siostra. Strzegąc w sobie Wcielone Słowo – Jezusa, rodzi Go w ludzkich sercach i jest naszą mistrzynią życia, także w wymiarze, jaki objawia zamieszczona ikona – Maryja, Dziewica Kontemplacji. Eliasz – człowiek całkowicie oddany Bogu, żył w Jego Obecności i z gorliwością bronił Jego praw na Górze Karmel. A potem cała plejada świętych i błogosławionych Karmelu, a także ukrytych świadków prawdy, że Bóg sam wystarcza, jest mocen zaspokoić serce człowieka i uzdalnia go do bezgranicznego oddania…
ŚW. ELIASZ PROROK
Eliasz to jeden z największych proroków Starego Testamentu. Żył w IX w. przed Chrystusem. Swą działalność rozwijał zwłaszcza za rządów króla Achaba (874-853); zakończył ją za czasów króla Ochozjasza (853-852). Wspomina go Księga Kronik, ale znany jest przede wszystkim dzięki Księgom Królewskim. Jego imię wyznacza równocześnie program działalności – oznacza bowiem „Jahwe jest moim Bogiem”. Na górze Karmel stoczył duchowy pojedynek z kapłanami bożka Baala, zwyciężając w Imię Boga Jedynego. Od pierwszych wieków chrześcijaństwa na tę górę przybywali pustelnicy pragnący naśladować płomienną wiarę Eliasza. Po wiekach stał się duchowym patronem Zakonu NMP z Góry Karmel. To on, modląc się o deszcz, wyprosił mały obłok, w którym potem Ojcowie Kościoła zobaczyli symbol Matki Boga-Człowieka. Maryja jest obłokiem, z którego spadł deszcz: oczekiwany Zbawiciel świata. Zawołaniem Eliasza, które przejęli po nim karmelici, są słowa: „Żyje Bóg, przed którego Obliczem stoję” i „Gorliwością rozpaliłem się o chwałę Pana Zastępów”.
Zgodnie z Katechizmem Kościoła Katolickiego (nr 61) „patriarchowie i prorocy oraz inne postacie Starego Testamentu byli i zawsze będą czczeni jako święci we wszystkich tradycjach liturgicznych Kościoła”.
Więcej o proroku Eliaszu: