ROK 2016/2017 – ROKIEM ŚW. BRATA ALBERTA

„Z dniem Bożego Narodzenia wiąże się w tym roku specjalna okoliczność. Sto lat temu, właśnie w ten dzień, gdy w południe dzwony wzywały do modlitwy Anioł Pański, narodził się dla nieba św. Brat Albert, opiekun nędzarzy i wydziedziczonych – „Brat naszego Boga”, jak trafnie określił go Karol Wojtyła.

Setna rocznica śmierci stanowi dobrą okazję, by przybliżyć wszystkim tę niezwykłą postać poprzez ogłoszenie roku 2016/2017 Rokiem św. Brata Alberta”.

Powyższe słowa, to początkowy fragment Listu pasterskiego Episkopatu Polski (z 8 czerwca 2016 r., odczytany w naszych kościołach w ostatnią niedzielę Adwentu, 18 grudnia), ogłaszającego rozpoczęcie obchodów roku św. Brata Alberta.

Tu, w borneńskim Karmelu, ten fakt nabiera szczególnego znaczenia, gdyż jedyna parafia naszego miasta jest powierzona właśnie św. Bratu Albertowi.

Z pewnością, po dopiero co zakończonym Roku Miłosierdzia, Rok Świętego Brata Alberta to jakby praktyczna wykładnia przekuwania wiary w miłosierdzie w czyn miłosierdzia.

„Św. Jan Paweł II powiedział: „Miłosierdzie i chrześcijaństwo to jedno i to samo. Jeśli nie byłoby miłosierdzia, nie ma chrześcijaństwa… Wyznanie wiary musi się dopełnić wyznaniem miłości…”. Cóż więc znaczy nasza wiara bez miłosierdzia, bez konkretnego zaangażowania, wyrażającego troskę o bliźniego: chorego, samotnego, opuszczonego, ubogiego duchowo czy materialnie? Ten bliźni nie znajduje się gdzieś daleko. Z tym właśnie bliźnim utożsamia się sam Chrystus: „cokolwiek uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). W tym bliźnim Bóg staje się Emmanuelem – Bogiem z nami”. (fragment Listu Pasterskiego)

 

Pełen tekst Listu Pasterskiego Episkopatu Polski: https://ekai.pl/wydarzenia/polska/x105579/list-polskich-biskupow-na-rok-sw-brata-alberta/

BOŻE NARODZENIE 2016

„Twoje Słowo Ciałem się stało

gdy pośród nas w Twym Synu zamieszkało (…)

On nie chce być Słowem zamkniętym w księgach

ale żywym ogniem co naszego ubóstwa dosięga (…)

Siebie nam dziś daje, nas jak braci jedna

by z ziemi do nieba płynęła kolęda…”

S. Beata ocd

Choć już za nami pełen łaski Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, czas miłosierdzia trwa nadal, nieprzerwanie, od tej Cichej nocy w Betlejem, gdy Słowo Boga stało się Ciałem. Gdy małe, kruche Dziecię otworzyło ufnie ręce – otwarło nam bramy nieba, przyniosło niezniszczalną nadzieję, odsłoniło cel i sens naszego życia, dało nam zakosztować jego pełni i każdego dnia karmi głód naszego serca przez dar Swojej trwałej Obecności wśród nas.

Niech tegoroczne spotkania z Nowonarodzonym Dziecięciem ożywią naszą więź z Bogiem, otworzą serca na dar Jego przemieniającej obecności. Naszym Bliskim, Przyjaciołom i Dobrodziejom życzymy odnowionej radości życia płynącej z nieustannie otwartego źródła miłosierdzia – Emmanuela: Boga zawsze z nami, po naszej stronie i dla nas!